İhsan TEVFİK
Sivas Düzyurtlu Stefano Emmi
Nasliç’in merkezinde bir saatlik gezintiden sonra köylere doğru yola çıkıyoruz. İlk durağımız Türkler zamanında adı Çerepyan olan Glikokerase köyü. Glikokerase, “tatlıkiraz” anlamına geliyormuş. Bizim ‘Giresun’ sözcüğü de ‘Kerase, Kerasus’tan geliyormuş. Yani Giresun, ‘kiraz’ demek aslında. Burada öğreniyoruz. Çerepyan köyü Çutil nahiyesine bağlı. Bu bölgede kaza merkezi Nasliç’ten sonra en büyük yerleşim merkezi bir nahiye konumunda olan Çutil. Çutil’de belediye teşkilatı da var.
Geziye katılan mübadil torunlarından öğretmen Ümran Aydın’la birlikte, anneannesinin doğduğu Çerepyan köyünde Stefano İspiroğlu’nun evine konuk oluyoruz. Çerepyan köyü, elli hane kadar yok. Stefano İspiroğlu diyor ki: “Biz buraya geldiğimizde Türkçe gonuşuyoduk, buradakiler de yerli dili (Rumca) gonuşuyolağdı.”
KAYNAK VE DEVAMI: http://www.sultansehir.com/?mrt=dergiayrinti&verix=sivas__tan_naslic__e_degisen_hayatlar_7
