“Buradan gidenler anlattılar hep. Romanlar yazdılar, öyküler, anılar… Özlemlerini dile getirdiler. Bizimkiler ise hiç anlatmadı. Unutmaya çalışmakmış aslında. İçten içe hep kanayan bir yaranın kabuk bağlamasını sağlamaya çalışırlarmış. Söylemezlerse, anlatmazlarsa o derin yara kapanır sanırlarmış. Yine de ne garip! Çocukları, torunları, onların söylemediklerini duydu, anlatamadıklarını anladı. Lozan Mübadilleri Vakfı bu yüzden kuruldu. Okuyacağınız öyküleri gün yüzüne çıkarabilmek için “Mübadele Öyküleri Yarışması” bu yüzden düzenlendi. Sonraki kuşaklar, gidenlerin de gelenlerin de acılarını yüreklerinde hissettiler. Bu öyküler, o dillendirilmeyen acılardan doğdu.Yazan ellere, yazdıran gönüllere binlerce teşekkür…” (Feyza Hepçilingirler-Önsöz’den)
KAYNAK:
http://www.lozanmubadilleri.org.tr
